Dünya tarihin de 20. Yüzyılda epey kanlı savaşlar olmuş, atom bombası gibi önemli bir silah Hiroşima ve Nagazaki’de kullanılmıştır. Bu da katliamların gelmiş olduğu düzeyi bize göstermiştir. Tarih sahnesinde insanlığa her türlü vahşet, imha, sömürü dayatılmış ve bu dayatmalar da belli kesimlerin çıkarları uğruna yapılmıştır. Birçok halk da bu siyasetlerin kurbanı olmuşlardı.
Tarihte Kürtler her zaman uluslar arası hegemonik güçlerin siyasetlerinin ve çıkarlarının kurbanı olmuşlardır. Özellikle 20. Yüzyılda yapılan politikalar da İngilizlerin ve bölge devletlerinin oyunları ile yapılmıştır. Halepçe katliamı da bunlardan biridir.
Bilindiği gibi İran-Irak arasındaki savaş döneminde Germiyan bölgesinde bulunan Halepçe kasabasına Saddam’ın cellâtlarından Hasan Ali Mecit Kimyevi’nin emri ile kimyasal gazlar, bombalar atılarak beş bin masum Kürt insanı katledildi. Geride binlerce yaralı ve sakat insan kaldı. Bu katliam geçmişte yapılan Kürtleri tarihten silme katliamlarının bir devamıdır. Kürtler topyekûn yok sayılmak istenmiştir. Dünyanın bu katliama karşı tavrı sessizlik olmuştur. Saddam rejimi sivil Kürt insanlarını katlederek adeta dünyaya meydan okumuştur. Aynı zamanda böylesi bir silahın elinde olduğunun mesajını vermek istemiştir. Bu siyasal boşluğun yaratılmasında ve katliamın gerçekleşmesinde işbirlikçi Kürt örgütlerinin de payı vardır.
Uluslar arası güçlerin desteği ile bu katliamı yapan Saddam, alelacele bir şekilde de aynı güçler tarafından idam edildi. Çünkü Halepçe gibi katliamlar da uluslar arası güçlerin payı ortaya çıkartılmak istenmiyordu.
16 Mart 1988 Enfal'ini gerçekleştiren Hizbil Baas rejiminin geride bıraktıkları da hiçbir zaman unutulamayacak olaylardandır. Binlerce köy boşaltıldı, birçok insan zindanlara atılarak ya idam edildi ya da ölüme terk edildi. Ailece zindanlara atılanlar oluyordu. Yine Saddam’ın kaleleri olarak nitelendirilen ve askerlerin kaldığı bu yerlere binlerce insan getirilip gözetim altında tutuluyordu. Toplu bir şekilde insanlar diri diri toprağın altına atılıyordu-gömülüyordu. Köylerde insanlar toplu şekilde kurşuna diziliyordu. Boşaltılan köylerde toplanan insanlar da özel olarak kooperatif evlerde tutuluyordu. Ortada kalan insanlar da Bahırke kampında toplanıyordu. Görünüşte beş bin insan katledildi. Ancak Enfal’e uğrayan insan sayısı yüz binlercedir. Verilen rakam 182 bindir.
Aradan 21 yıl geçmesine rağmen halen bu katliamın yaraları sarılmış değildir. Dünya bu utancı üzerinden atmış değildir. Halkımız halen bu katliamın acılarını gün be gün yaşıyor. Onun için bu katliamın yaralarını sarmak, sorumlularından hesap sormak en medeni yaklaşımdır. Yoksa kendisine çağdaşım, demokratım diyen, başta Avrupa ülkeleri olmak üzere birçok güç bu utançla yaşamaya devam edecektir. Güneyli güçler de her yıl bu katliamın duygu sömürüsünü yapacaklarına kendi politikalarını gözden geçirip halkın sorunlarına çözüm olmalılar. Güney’li halkımız da bu katliamın anısına kendisini daha fazla örgütleyip işbirlikçi siyasetlere karşı tavır sahibi olmalılar. Nasıl ki Halepçe katliamından sonra binlerce insan Amed, Muş, Kızıltepe kamplarında Kuzeyli Kürtler tarafından bir ilgi görmüşlerse Güneyli Kürtlerde aynı ruhla yaklaşmalıdırlar.
Doğan Doski
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
1. 14 Mart günü 05.00 ile 06.00 saatleri arasında Hakkari’in Şemzinan ilçesine bağlı Nehrê ve Derya köyleri çevresine yönelik işgalci TC ordusu tarafından bir operasyon başlatılmıştır.
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
Bazı basın yayın organlarında 13 Mart itibarıyla serbest bıraktığımız 8 esirin dışında elimizde bırakılmayan kişilerin olduğuna yönelik kimi bilgiler yer almaktadır. HPG olarak elimizde esir statüsünde olan hiç kimse yoktur.
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
12 Mart günü saat 11.00 sularında Şırnak’ın Cizre ilçesinde birçok şehit yoldaşımızın kanında eli bulunan hançer timi üyesi korucu Mehmet Sait Coşkun isimli şahıs gerillalarımız tarafından vurularak öldürülmüştür.
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
Önderliğimizin çağrısı ve KCK Yürütme Konseyi'nin talebi üzerine elimizde bulunan Zihni Koç , Abdullah Söpçeler, Kemal Ekinci, Nadir Özgen, Kenan Erenoğlu, Reşat Çaçan, Ramazan Başaran ve Hadi Gizli isimli esirlerin dün HPG Anakarargah Komutanlığımız tarafından serbest bırakılacağı kamuoyuna bildirilmişti.
- Ayrıntılar
8 Mart kutlamaları bu yıl her zamankinden daha güçlü geçti. Kadınlar onbinler halinde sokağa inerek kendi renklerini ortaya koydular. Kürt kadınları Paris’te şehit verdikleri Sakine Cansız, Fidan Doğan ve Leya Şaylemez’i bayrak yaparak yürüdüler. Şehitleri gibi Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’a da mücadele meydanlarında sahip çıkıp özgürlük istediler.
Şurası açık bir gerçek ki, tabandan gelen güçlü bir kadın devrimi yaşanıyor. Kadınlar özgürlük ve eşitlik istiyorlar. Kadın özgürlüğüne ve eşitliğe dayalı bir demokrasiyi gündemleştiriyorlar. Kadın devrimine dayanan demokratikleşmenin çok daha farklı ve derin olacağı anlaşılıyor. Böyle bir demokraside farklılıkların kendilerini çok daha rahat örgütleyip ifade edecekleri görülüyor. Kadın devrimi demokratik toplum mücadelesini çok daha güçlü hale getiriyor.
Kadınların onbinler halinde sokağa inip özgürlük istemesi erkek toplumunu pek memnun etmese de, bunaltıcı siyaset üzerine kadın renginin düşmesi belli bir rahatlama ve iyimserlik yaratıyor. Siyasette kadın etkisinin artmasının siyaseti daha çok demokratikleştireceği ve çözümleyici kılacağı ortaya çıkıyor. Kürt özgürlük mücadelesinin Türkiye ve Ortadoğu’ya kazandırdığı çok önemli bir gelişme de bu oluyor.
Tabi yaşadığımız şu günlerde toplumsal iyimserliği artıran başka etkenler de var. Bir tanesi ve en güçlü olanı İmralı’dan esen barış ve çözüm rüzgârları. Gerçekten de İmralı iyimserliği gittikçe artıyor. Bazı pürüzler ve itirazlar olsa da, Türkiye toplumunda barış umudu ve bundan doğan iyimserlik iyice güçleniyor. Öyleki, giderek geri dönüşü olmayan bir noktaya gelecek gibi.
Toplumda böyle bir iyimserliğin oluşmasını sağlayan kuşkusuz Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan oluyor. Kürt halkı yıllardır “Barışın elçisi İmralı’da” diye boşuna söylemedi. Kürt-Türk savaşını sona erdirip barışı sağlayacak tek kişinin Kürt Halk Önderi olduğu görüşü laf olsun diye ifade edilmedi.
Şimdi bu görüşler yaşamda doğrulanıyor. Çok ağır ve zor koşullarda bulunsa da, Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan yeni bir barış umudu yeşertmeye çalışıyor. Kürt sorununun çözümü ve demokratikleşme üzerine hazırladığı yeni yol haritasının böyle bir umuda ve iyimserliğe yol açtığı görülüyor. Türkiye’de herkes nefesini tutmuş, İmralı’ya BDP ve PKK’den gelecek cevapları bekliyor.
BDP’nin tutumu kendilerine ulaşan mektup üzerine yaptığı açıklamalardan az çok anlaşılıyor. BDP’nin olumlu görünen tutumu da, oluşmakta olan umudu ve iyimserliği ciddi bir biçimde besliyor. Mektupları hiç vakit geçirmeden sahiplerine ulaştırdı. PKK ve diğer Kürt çevrelerini etkilemek için yoğun bir diplomatik çalışma yürüttü. Kendi görüşlerini oluşturmak amacıyla da ciddi tartışmalar yürütüyor. BDP’nin barış ve çözüm sürecini daha da güçlendirmeye çalışacağı anlaşılıyor.
Konuya PKK’nin daha dikkatli ve temkinli yaklaştığı görülüyor. Sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yermiş! Geçmişte ilan ettiği ateşkesler ve sunduğu çözüm projelerinden sonuç alamaması PKK’yi bu duruma getirmiş bulunuyor. Fakat herkeste PKK’nin engel yaratmayacağı konusunda genel bir kanaat var. Geçmişte çok sayıda tek yanlı ateşkes ilan etmiş olması bu kanaata yol açıyor. Ayrıca Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’a bağlılığı da bu kanaatı yaratıyor.
PKK yöneticileri yaptıkları açıklamalarda İmralı’dan gelişecek demokratik çözüm arayışlarına bağlı kalacaklarını sürekli ifade etmiş bulunuyor. Mevcut gelişmelere dikkatli yaklaşımları da bu girişimi ne denli ciddiye aldıklarını gösteriyor. Kendilerini engel olarak değil, çözümün önünü açan temel güç olarak değerlendiriyorlar. Görüş ve üslûplarıyla şimdi de benzer bir rol oynamaya çalışıyorlar.
Son haftada AKP yöneticilerinin üslûplarında da gözle görülür bir değişiklik yaşandı. Ağustos 2005’te Başbakan Tayyip Erdoğan’ın Amed’te söylediklerinden sonra ilk defa böyle bir üslûp değişikliği görülüyor. Eğer bunu devam ettirebilirse, bu üslûbun Kürtlerdeki güvensizliği belli ölçüde giderebileceği gibi, Türkiye toplumundaki gerginliği ve milliyetçiliği de ciddi biçimde azaltabileceği anlaşılıyor.
Bu noktada AKP şunu çok iyi bilmeli ki, çok daha cesur, dikkatli ve çalışkan olması lazım. Çünkü çözümün anahtarı AKP’dedir. Sorun oluşturan sistemi yönettiğine göre, başta Kürt sorunu olmak üzere tüm sorunların çözüm kapısını açacak olan da odur. Bunun için cesur ve çözümleyici politikalar oluşturmak zorunda. Ayrıca faşist-milliyetçilikle doldurulmuş olan Türkiye toplumunu bu zehirden arındıracak olan da o. Her bakımdan önaçıcı olması gerekiyor. Sürecin geleceğini AKP’nin tutumu belirleyecek.
Bir kez daha belirtmek gerekiyor ki, CHP’nin tutumunu anlamak gerçekten çok zor. Kürt sorununun çözümünü ve demokratikleşmeyi bu kadar oy siyasetine alet etmesi çok kötü. Barış ve demokratik çözüm arayışına bu denli karşı çıkması anlaşılır gibi değil. CHP’nin bu tutumunun kalanı da tükenişe götüreceğini söylemek abartılı olmaz.
İmralı’dan esen barış ve çözüm rüzgârının yarattığı iyimserlik Türkiye gündemini tümüyle belirler durumda. Herkes bunu tartışıyor. Fakat tartışmalar yüzeysel ve içeriksiz. Hâlbuki iyimserliğin içeriğinin doldurulması lazım. Bu yapılmazsa mevcut iyimserliğin fazla sürmesi ve sonuç vermesi zor. Özellikle bu iyimserlikten olumlu etkilenen güçler bunu yapmalı.
Kuşkusuz yalnız başına sözkonusu iyimserlik bir şey yaratmaz. Bunu reddetmemekle birlikte, bir sonuç olmadığını da bilmek lazım. Yaratılan iyimserlikle içine girilen aslında yeni bir mücadele süreci. Yani siyasal ve diplomatik mücadelenin öne çıkacağı bir süreç. Dolayısıyla daha karmaşık ve riskleri çok olan bir süreç durumunda. Bu süreçte kazanmayı yaratacak olan örgütsel sağlamlık ve siyasal çözücülüktür. Mücadele eden güçler karşılıklı bu çizgiyi izleyecektir. Doğru uygulayan da başarı kazanıp sonuca ulaşacaktır.
Kürt halkı ve demokratik güçler bu gerçeği çok iyi görmek durumundadır. Mevcut iyimserliğe ve yol açacağı rehavete asla düşülmemelidir. Yeni mücadele sürecinin temel karakteri çok iyi görülmeli ve yüklediği görevler herkes tarafından mutlaka başarılmalıdır.
Selahattin ERDEM
Yeni Özgürpolitika
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
8 Mart günü işgalci TC ordusunun operasyonlarına misilleme amacıyla Amed'in Hani ilçesine bağlı Hegasor karakolunun güvenliğini sağlayan 2 mevziiye yönelik gerillalarımız tarafından bir eylem gerçekleştirilmiştir.
- Ayrıntılar
Yukarıdaki sözlere geçmeden önce dünyada olup bitenlerde kopuk, adeta bir tüpün içerisine alınarak dış dünyada korunan ancak bu korunmanın ne kadar zarar verdiğini de görmeyerek, ısrarla o tüpün içinde yaşamaya ant içmiş kişiliklere dönük bir şeyler söylememiz gerekiyor.
Türkiye sinemasında böyle çokça vaka vardır. Böyle tipleri en iyi bir şekilde rahmetli Kemal Sunal canlandırırdı.
Hatırlayanlar bilir yanlış değilsek “Sütkardeşler” diye bir filmi vardı. Yine bir filmde kabadayı rolünü oynayan ile bankada çalışan ve birbirlerini tanımayan ikizleri canlandıran bir filmi vardı Kemal Sunal’ın.
Dediğim gibi yukarıda tüp içine konarak gerçek yaşamda uzak tutulan tipi en iyi Kemal Sunal canlandırmıştır.
“Tüp” içine konulan yaşam ile bir bağı olmadığı için yaşamı tanımıyor. Bunun için saf olmanın da ötesinde yaşam dışıdır. Bir mendil koklamayla başı dönebiliyor, bir sözle kana biliyor, bir hödlemeyle içine sinebiliyor. Yine her iki filmde görüldüğü gibi günlük olarak kandırılabiliyor. Ve çoğu zaman görebildiğimiz gibi yaşamın dışında kalanlar başka bir yönü de vardır. Öyle bir atıp tutanı da çıkıyor. Yaşam ile bağı olmadığı için pohpohlamayla dünyayı yarattığını düşünüyor.
Özcesi yaşamda kopuk olma iki durumu yaratıyor, ya saflığında ötesinde bir avanaklık ya da Kaf dağlarında gürleyen bir kral. Böyle durumda olan biri toplumla ya da toplumlarla sağlıklı ilişki kuramaz. Böyleleri toplumla karşılaştıklarında en hafifinden şok olurlar. Kendinden geçerler. Deli divane olurlar.
Türkiye’de yıllardır siyasetin içerisinde olan, sözde her gün bir yerlerde toplantı ve etkinlikler içerisinde olanların Sütkardeşler gibi yaşamalarına anlam vermekten gerçekten zorlanıyor insan.
Bahçeli’nin hazırlanmış konuşmalarının tümü-istisnası yok-hepsi yaşamda kopuk hazırlanan konuşmalardır. Onun toplumda kopuk olmayan konuşmaları yazılı halde değilken mikrofonlar uzatıldığında verdiği cevaplardır. Bunlarda her zaman böyle olmamaktır.
Yazılı metinleri kim hazırlar onu bilmiyoruz. Bizi ilgilendirmez diyeceğiz ama bir gerilla olarak gerçekten kendim bu yazıları hazırlayan ekibi tanımak isterdim. Bu yazıları hazırlayanlar kaç kişi olduğunu doğrusu merak eden biriyim. Çünkü bu yazıları hazırlayanlar kesinlikle “tüp içine alınmış kişiliklerdir. Bu yazıları hazırlayan kişilikler kesinlikle karantinaya alınmış, yaşam gıdaları sadece milliyetçilik hatta yer yer ırkçılık olan ülkücülük-ki bu ülkücülüğün zırnık ülkü ve ülke sorunu yoktur-olanlardır.
Bu tipler bir odaya alınmış, dünya ile temasları olmayan, muhtemelen sanal dünyayı da takip etmeyen, ellerine sadece ve sadece Türkiye’de bazı siyasetçilerin konuşmaları yine özelde ilgi sahalarına giden bazı alanlara dönük çıkan konuşmalar, görüntüler, haberler veriliyor. Ve bunlara; “haydi bir cevap yazın” deniliyordur.
Aksi taktirde yaşamın bu kadar uzağında, bu kadar yaşam gerçekliği ile kopuk metinler yazılabilir mi? Bu kadar ağzı kirli konuşulabilir mi? Bu kadar saldırgan bir dil sarf edilebilir mi? Bu kadar dar bir kelime hazinesi yani kelime darağacıyla konuşulabilir mi?
Açın bu partinin söyledikleri ve sarf ettikleri kelimeleri topu topuna kaç tanedir? “Hainler, hain, ihanet, vurun, öldürün, yok ödün, bomba patlatın, söküp alın, bayrak dikin, haddini bilmez, sefiller, canavarlar, caniler, katiller, it sürüleri, teröristler” ve buna benzer sadece insanın ruh hastası olduğunu gösteren kelimeler.
Yaşam sadece savaşla mı yürüyor? “Kardeşlik, barış, eşitlik, adalet, özgürlük, ortaklaşma, uzlaşma, konsensüs, bir araya gelelim, konuşalım, empati, sempati” ne bilelim insanın normal olduğunu gösteren hiç mi bir söz ağızlardan çıkmaz.
Hareket olarak tam 30 yıldır savaş yürütüyoruz. Ancak açın açıklamalarımızı, yazılarımızı, mesajlarımızı savaş gücü olan bir gerilla olarak kelime hazinemizin ağırlıklı bölümü barış ve onun etrafında örülü olan sözcüklerle örülüdür.
Savaşçı bir güç olmamasına rağmen alın bu cenahın sözleri yüzde 90 vurdum, kırdımdır.
En son önderliğimiz elimizde esir bulunan asker ve tutsaklara dönük yaptığı açıklama üzerine serbest bırakılmaları gündemdeyken, “Ciğerini, Girip Söküp Alacaksın” sözleri hem söylediğimiz savaş dili, hem de Kemal Sunal’ın sütkardeşindeki filmde o evde çıkmamış avanak olan kardeşin halidir.
Adama demezler mi bre adam bir milyonluk ordun, 300 binlik polis gücün, 90 bin korucun, kendi dilleriyle söyleyecek olursak 3 milyonluk para militer güç ve sizin gibi sadece kanda beslenen yüz binlerce çevreler. Kaç sefer gelip ciğerlerini söküp götürdünüz? Kaç sefer bunu başardınız?
“Şam uzak arşın da mı” diyeceğiz ama dilimiz varmıyor. Bu tıyniyetle aynı seviye gelmek olacak ki, bunu yapmayacağız. Ama onun yerine :
“Lütfen biraz toplumun içine girin. Lütfen biraz Kürdistan’a gelin. Hatta yapabilirseniz Avrupa’ya gidin. Ve eğer size zor gelmeyecekse gelin biraz gerillayı yerinde görün” ki yaşamla yeniden bağınız oluşsun. Aksi taktirde hep o sütkardeşin yaşadığı hikaye devam edecektir. Ve doğrusu bu hem Kürdistan hem de Türkiye içinde yazık olacaktır.
Kasım Engin
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
5 Mart günü Mardin’in Savur ilçesine bağlı Ahmediye, Bengiza, Derîs, Gozêrîn köyleriyle Bajaroka Heyîna alanlarına yönelik işgalci TC ordusu tarafından bir operasyon başlatmıştır. Köylerde arama yapan düşman askerleri halka yönelik yoğun baskı uygulamıştır.
- Ayrıntılar
Basına ve Kamuoyuna!
1. 6 Mart günü Cudi dağının Bilika köyü ve çevresinde işgalci TC ordu askerleri tarafından pusulamalar tarzında operasyon başlatılmıştır.
- Ayrıntılar